کنکور

اونجا که هایده اوج میگیره میگه خسته تر از خسته ام! میخواستم بگم من از اونجاام خسته تر ام... خسته تر از اوج گرفتن برای فریاد خستگی... کنکور...

میگی هنرمند نیستی ولی من میگم روزت مبارکمیگی چرا؟پاکم کردی و از اول نستعلیق نوشتی منوسیاه سفیدامو رنگ زدیشکل دادی به قلبمرقص دادی به شعرامذهن بهم ریختمو معماری کردیآرومم کردی با موسیقی کلامتشدی نقش اول صحنه ی زندگی مناین خرابه رو آباد کردیمیگن هنر، هفتگانه ستمن بخوام از تو بگم باید این نظم هفتگانه رو بهم بزنم….الان فهمیدی چرا؟اوکیه دیگه؟پس حالا دیگه روزت مبارک کنکور...ادامه مطلب

و پناه می برم به بلاگفا از شر سوشال مدیای رانده شده!دو ماه و نیم سختی رو پشت سر گذاشتم، به طور مستمر تا همه چی تا میومد خوب بشه و یکم حس و حالمنرمال شه باز یه اتفاق جدید، یه حرف جدید، گند میزد و میشدم مثل مورچه ای که تا بالای دیوار دونه رو حملکرده و به محض رسیدن پاش لغزیده و مجددا پرت شده پایین، سر خونه ی اول با اینکه با فکر کردن به مورچه هامور مور میشم ولی مثال بهتری ندارم...بگذریم به هرحال این دونه نهایتا باید حمل شه تا بالای دیوار، یجورایی آش کشک خاله ست! نشد؟ عب نداره دفعه بعد... دوباره نشد؟ فدای سرم... من که اون همه وقتمو دادم برای آدمای اشتباه...فدای سرم اگه برای جبرانش وقت بیشتری نیازهتلاش میکنم... صبر میکنم....پرت میشم پایین و دوباره از اول...هی از اول... انقدر تا از اول که بشه،صدای درونم میگه مگه آدم چقدر جون داره؟ چقدر حوصلهداره، چشمای آدم تا کی؟ تا کجا؟چقدر میتونه گریه کنه؟ولی باز یه صدای دیگه میگه یبار فقط یبار برای خودت تلاش کن نه کس دیگه، آدم تا کی میتونه خودشوبزنه به اون راه؟ تا کی میشه خودشو گول بزنه؟کاش حداقل تو این وضعیت عجیب خودم با خودم دشمن نشم، کاش "من" های درونم با هم به توافق برسن،کاش بفهمن الان بیشتر از هر زمان دیگه ای باید همدیگه رو دوست داشته باشن و اتحاد داشته باشن...هی کاش کاش کاش... تا فردا صبح، اصن پس فردا صبح، حتی تو بگو یکمم بیشتر....اما در نهایت من" تُنگی میسازم از اشکهایم، جانی دوباره می بخشم این ماهی نیمه جان را "پ.ن: خدایا چرا منو انقدر احساسی آفریدی؟  کنکور...ادامه مطلب

به خودم اومدم دیدم تو گوگل بلاگفا رو سرچ کردم 

به خودم اومدم دیدم وارد وبلاگم شدم 

به خودم اومدم دیدم غرق نوشته ها و کامنتای قدیمی شدم 

به خودم اومدم دیدم چقدر فرق کردم

به خودم اومدم دیدم دلایل دلخوشیام تغییر کرده 

به خودم اومدم دیدم نباید تو این دوسه سال انقدر بزرگ میشدم 

به خودم اومدم دیدم دارم اینجا بعد مدتها مینویسم

به خودم اومدم دیدم نه سایز متن برام مهمه نه رنگش 

به خودم اومدم دیدم چشمام خیس شده...

 

کنکور...

شاعر حتی بعد از مدت ها میاد و میگه سلام سلام همگی سلام زندگی سلامبچه ها سلامنمیدونم چی بگم، از کجا بگم، تا کجا بگمحرف واسه گفتن خیلی زیاده ولی از یه طرفم حرفی نیست که بزنم!نوشتن یادم رفته...الان میگم کنکور...ادامه مطلب

صدا ندارم...ولی تو خلوتم میخونم، سه تارمو برمیدارم و میزنم... سل سل فا می فا سل سل....میخونم که...شب به گلستان تنها، منتظرت بودم...باده ی ناکامی در هجر تو پیمودم....اون لحظه فقط میتونم فدای مضراب ریز کنکور...ادامه مطلب

داشتم ازش دور میشدم به خودم اومدم دیدم دارم از خودم دور میشم!

 

کنکور...

میان آن همه نوشیدی های سرد و گرم و انواع چیز کیک ها و کیک های شکلاتی فقط یک کلمه گفت! "شیرکاکائو"! همان خوشمزه ای که بو کردنش آدم را سوار ماشین زمان کرده و از سواحل دریای محمود آباد و سیزده بدرهای کودکی و "بابا من هوس شیرکاکائو کردم" های بچگانه ی حاصل از لوس شدن تا زنگ تفریحای مدرسه که بیشتر بوی امتحان ادبیات زنگ بع کنکور...ادامه مطلب

+ گذر عمر چنان میگذرد که یکی باید بره جلوشو بگیره بگه کجا با این عجله؟-_- و همچنان ماه رمضون و حس و حال سال های قبل که فوق العاده ترینه مخصوصا سال 95 که فقط مهدیه میفهمه چی میگم:)))) ولی واقعا فازمونو در نمیکنم که چرا 5 دقیقه به اذان داشتیم تو چت آنلاین درباره محسن افشانی حرف میزدیم:))))) حیف کنکور دستمو بسته بود و کنکور...ادامه مطلب

اوج شانس من همونجاست که میرم همایش ثبت نام میکنم و خیلی خوشحال از اینکه تو شهیدبهشتی برگزار میشه و نزدیکه ولی یهو مکانش تغییر پیدا میکنه به دانشکده دندون پزشکی دانشگاه تهران:/ یکی به من بگه چطوری خودمو تا ساعت هفت برسونم به خیابون کارگر شمالی:| ساعت هفت و ربع صبحم در های ورودی رو میبندن:| اصلا یکی از دلایلی که پا کنکور...ادامه مطلب